[Alkmaarse Courant, 10 januari 2004]
De
Westrand van Alkmaar ligt tussen de Ringweg en de gemeentegrens van Bergen. De
gemeentegrens ligt halverwege de Ringweg en de bebouwde kom van Bergen. In het
noorden wordt het gebied begrensd door de Kogendijk, in het zuiden loopt het
door tot de bocht in de Ringweg.
Veel is al bebouwd met sportvoorzieningen (De Meent) en kantoren (de Bergermeerpolder, in de noordelijke oksel van Bergerweg en Ringweg). De discussie gaat vooral over het gebied tussen de Hoeverweg en de Bergerweg (rood gearceerd). Dat gebied is tot dusver relatief groen gebleven.
VAN
ONZEVERSLAGGEVER MARK MINNEMA
ALKMAAR
-Het Alkmaarse college wil stiekem toch woningbouw in de Westrand mogelijk
maken. Deze beschuldiging uiten verschillende politieke partijen. Ze dachten dat
de discussie over de Westrand achter de rug was, maar dat is schijn.
Ben
druilerige woensdagmiddag in januari.
De
verslaggever brengt zijn auto tot stilstand in een modderpoel. Op zoek zijn we
naar landelijk gebied. Of wat daarvan een laatste relikwie is in Alkmaar: een
molen, wat volkstuintjes en een paar hectare grasland. We zijn, kortom,
aangeland in de Westrand. Het 'heiligdom'West- rand, mag je wel zeggen.
Beer
is los
Onlangs
gaf bet college van B en W een aanzet tot een 'ontwikkelingsvisie' voor dit
gebied ten westen van de stad. Volgende week gaat de politiek erover praten,
maar nu al is de beer los. GroenLinks, OPA, P66, allemaal uiten ze hun grote
zorg over wat het college durft op te schrijven. Hoezo grootschalige
ontwikkelingen? Hoezo wegen? En ook al komt het woordje woningbouw er niet in
voor, tussen de regels doemen de steenkolossen op, menen deze politici te lezen.
Het is alsof alleen al spreken over dit gebied heiligschennis is. Waar hebben we het over? Wel, over volkstuinen bijvoorbeeld. Ze heten 'Vrijheid', 'Meerweg' , 'Robonsbosmolen' en 'De Hoef en ze ogen rom- melig maar charmant. Je steekt een landweggetje in, een vaartje over en stapt in de serene rust van volkstuincomplex de Kromme Sloot. De stad glijdt van je schouders, een weldadige rust regeert hier.
Een
Alkmaars plekje waar de stad zo ver weg voelt, is niet snel te bedenken. In deze
tijd van het jaar is op de tuinen weinig te doen, zegt de enige tuinier die
bezig is. Kom in het voorjaar eens terug, dan kun je zien dat het weer aardig
gaat met de tuinen, vertelt hij. Na een dip in de belangstelling, zijn dit jaar
weer tienduizend vierkante meters extra verhuurd. "Mensen hebben genoeg van
de computer", gelooft hij. Ze willen weer tuinieren. Voor een groot deel
doen ze dat hier ecologisch, kunstmest eruit, bijenkast erin. Egels leven in de
takkenwallen tussen de wilgen en zelfs een hermelijn laat zich af en toe zien.
Bloem
Vanaf
de rand van de Kromme Sloot kijk je naar de Groenweg in Bergen, naar de
Robonsbos- molen aan de andere kant. Op enkele steenworpen afstand. Het is
prachtig. Maar onwillekeurig springt die dichtregel van J .C. Bloem in het
hoofd. 'En dan: wat is natuur nog in dit land? Een stukje bos, ter grootte van
een krant / Een heuvel met wat villaatjes ertegen'. Want zo dichtbij als de
(gecultiveerde) natuur is in de Westrand, zo dichtbij zijn ook steen en beton.
Neem het CBR-gebouw. Wat een wonderlijk besluit is het ooit geweest om dat zo
pontificaal op het evenemententerrein te zetten.
Of
de Olympiaweg. Je vindt er enkele van de meest trieste gebouwtjes die
Alkmaar rijk is. De trotse molen kijkt uit op bet kunstgras van de hockeyclub.
't Is groen, maar vloekt met echte natuur. Moetje dit nu koesteren? Het leert in
elk geval hoe kwetsbaar bet gebied is. Stel nou dat de volkstuinen worden 'gemoderni-
seerd'. Het is een van de 'ont- wikkelingen' die in bet vat zit- ten:
recreatiebuisjes en derge- lijke. Daarmee is dat schilderachtige, dat
dicht-bij-de-natuur-gevoel heus voorbij. En stel nou da:t ze er sportvelden
aanleggen, ook een plan dar de revue is gepasseerd. Een voetbalveld is toch echt
iets anders dan een weiland waarin kieviten broeden. De conclusie luidt dan: het
is alles of niets. Zo gauw je eraan knaagt, verpest je het totaal. Daar kun je
voor kiezen natuurlijk.
Maar
de bestuurders slaan een stap over. De ontwikkeling in de Westrand is niet los
te zien van die elders in de stad. De wens om huizen te bouwen bijvoorbeeld.
Er
zijn verschillende ideeën die nog nauwelijks hardop genoemd worden, maar waarin
de Westrand wel een rol speelt. Woningbouw op de plek van de
drafbaan en Jong Holland, woningbouw op de plek van Alcmaria Victrix. Het zou
allemaal kunnen, als er een
nieuw sportcomplex verschijnt in de Westrand.
Maar
dit soort discussies blijft hangen. Niet alleen omdat de voetbalclubs niet
happig zijn. Ook omdat het stadsbestuur geen knopen doorhakt over de vraag
hoever het Alkmaar wil laten groeien.
Woningen
Er
wordt wel gezegd dat meer woningen nodig zijn. Maar hoeveel eigenlijk? Is het
bijvoorbeeld nodig op de velden van Alcmaria Victrix te bouwen? Of zelfs in de
Westrand? Hoever wil Alkmaar eigenlijk groeien? Moet je almaar doorgaan uit
angst het 'Jutland' van Nederland te worden. Of houdt het ergens op?
Zolang
de politiek daarover geen helderheid geeft, zal de discussie over een gebied als
de Westrand niet voorbij zijn.
ReK <januari 2004>